Nachtmerries en nachtmerries bij kinderen

Nachtmerries en nachtmerries bij kinderen

Nachtmerries en nachtmerries komen vaak voor in de kindertijd. Dit zijn levendige, enge dromen die zich meestal voordoen in de latere stadia van de slaap, vaak ongeveer 90 minuten na het inslapen. Ze zijn een normaal onderdeel van de ontwikkeling van een kind en komen voor bij de meeste peuters.

Kinderen die nachtmerries hebben, worden bang of overstuur wakker en hebben vaak steun van hun ouders nodig om zich weer veilig te voelen en in slaap te vallen. Sommigen hebben telkens andere nachtmerries, terwijl anderen dezelfde scenario's herhaaldelijk meemaken.

Meestal groeien kinderen tussen hun 9e en 11e jaar uit hun nachtmerries.

Wat veroorzaakt nachtmerries?

Ze verschijnen vaak zonder duidelijke reden. In sommige gevallen kunnen ze echter verband houden met stress, angst of moeilijke ervaringen. Dergelijke dromen kunnen dan intense emoties of beelden weerspiegelen die gerelateerd zijn aan de gebeurtenis die ze heeft veroorzaakt.

Wat zijn nachtmerries?

Nachtmerries zijn een heel andere ervaring dan nachtmerries. Ze treden meestal op in de eerste 2-3 uur na het inslapen, wanneer het kind in een diepe slaap valt.

Je kind kan plotseling schreeuwen, huilen of in paniek raken gedurende 5 tot 10 minuten. Gedurende deze tijd heeft hij vaak zijn ogen wijd open, maar hij herkent de mensen om hem heen niet en reageert niet op pogingen om hem te kalmeren. De volgende dag herinnert hij zich meestal helemaal niet dat de episode heeft plaatsgevonden.

Nachtmerries zijn een natuurlijk onderdeel van de ontwikkeling van veel kinderen en hoeven geen overmatige angst te veroorzaken, hoewel ze moeilijk kunnen zijn voor de ouder die de baby begeleidt. Net als nachtmerries kunnen ze zonder duidelijke oorzaak voorkomen, hoewel ze soms genetisch bepaald zijn en vaker voorkomen in families waar anderen soortgelijke ervaringen hebben gehad.

In de wetenschappelijke literatuur wordt gesteld dat de oorzaak van nachtangsten het verstoord wakker worden is uit de trage-golf slaap in fase 3 en 4 in het eerste deel van de nacht. Nachtelijke terrors komen voor in het eerste 1/3 van de nachtelijke slaap, eigenlijk tot de periode waarin dit type slaap overheerst. Alle factoren die de trage slaap verlengen, bijvoorbeeld de gevolgen van slaaptekort, kunnen de kans op nachtelijke terreur vergroten bij kinderen met een bijzondere gevoeligheid voor dit type stoornis.

In sommige gevallen kunnen ze worden veroorzaakt door:

• slaaptekort,
• Koorts
• reflux,
• of andere gezondheidsproblemen, zoals toevallen.

Hoe ondersteun je een kind tijdens een nachtmerrie?

• Knuffel hem en stel hem gerust dat hij veilig is.
• Zeg dat de nachtmerrie gewoon een droom was die niet echt is.
• Probeer erachter te komen wat de nachtmerrie kan hebben veroorzaakt, vooral als het kind dit regelmatig meemaakt. Je kunt over zijn zorgen praten en hem helpen ze te begrijpen.

In het geval van terugkerende nachtmerries is het ook de moeite waard om te kijken of het kind stress of angst ervaart in het dagelijks leven.

En hoe te handelen tijdens nachtmerries?

Tijdens nachtmerries is het kind meestal niet volledig bij bewustzijn en reageert het niet op pogingen om wakker te worden. Om hem te helpen:

• Controleer of het veilig is en zorg ervoor dat er geen voorwerpen in de kamer zijn die letsel kunnen veroorzaken.
• Blijf kalm en wacht tot de episode voorbij is.
• Probeer je baby niet wakker te maken - dit kan hem nog meer verwarren en het moeilijker maken om weer in slaap te vallen.
• Zorg ervoor dat deuren, kieren en leuningen bij de trap gesloten zijn, want tijdens nachtelijke terreur kan je kind uit bed komen en zich door het huis bewegen.

Als je 's avonds weggaat en iemand anders past op je kind, laat de verzorger dan weten wat hij kan verwachten en hoe hij moet reageren.

Wanneer naar de dokter gaan?

Het is de moeite waard om een arts te raadplegen als:

• Nachtmerries of nachtmerries komen vaak voor en verstoren de slaap van het hele gezin.
• Het kind is overdag extreem slaperig.
• Episoden zijn gevaarlijk en kunnen het kind of anderen verwonden.

Steun, begrip en een rustige reactie zijn het beste wat je je kind kunt bieden. Onthoud dat de meeste kinderen over deze episodes heen groeien en dat goede slaapgewoonten en hygiëne kunnen helpen om ze minder vaak voor te laten komen. Maar als het probleem ernstiger lijkt, aarzel dan niet om hulp te zoeken bij een specialist.